Bo swojemu krajowi trzeba coś z siebie dać,
coś dla niego zrobić, żeby ludzie czuli z niego dumę,
choćby poznając dziecięcy wierszyk
- odrzekła w uniesieniu.
- A patriotyzm zaczyna się od szacunku do drugiego człowieka,
który mówi tym samym językiem.
Dzień dobry!
Dzisiaj chcę opowiedzieć o książce "Oleńka. Panienka z Białego Dworu" Wioletty Sawickiej, która otwiera sagę "Wiek miłości. Wiek nienawiści".
Autorka zabiera czytelnika w podróż w czasie do lat 1913 - 1915 na Wileńszczyznę. To właśnie tam mieszka ród Ostojańskich. Główną bohaterką powieści jest Oleńka. Dziewczyna mimo młodego wieku bierze czynny udział w krzewieniu oświaty wśród dzieci z okolicznych wiosek. Jest osobom, która potrafi bronić swego zdania. Wbrew panującym zwyczajom jeździ konno jak mężczyzna, czym wywołuje zgorszenie u matki. W tajemnicy przed rodzicami spotyka się z nauczycielem. Co z tego że mężczyzna jest wykształcony, jest dobrym człowiekiem, gdy
największą jego wadą jest to, że nie posiada on majątku. Związek
hrabianki z nauczycielem nie może zostać zaakceptowany przez otoczenie, ponieważ jest to
mezalians. W tajemnicy przed córką hrabia Ostojański już wybrał dla niej kandydata na męża. Chce wydać ją za księcia, nie ważne, że może on być jej ojcem ze względu na różnicę wieku jaka między nimi jest - ona ma 19 lat, a on prawie 40 lat. Liczy się koligacja rodzin i powiększanie majątku. Ale jeśli myślisz, że jest to ckliwy romans to jesteś w błędzie. Zakazana miłość jest i to bardzo płomienna, która dodaje smaczku czytanej historii. A wszystkie te wydarzenia, które dzieją się we dworze i w okolicznych wioskach, są umiejscowione w konkretnych ramach czasowych o wymiarze społeczno - politycznym. Niestety czas jest bardzo niespokojny. Coraz głośniej słychać o zbliżającej się wojnie. W Rosji prężnie działa konspiracja bolszewicka, która dąży do obalenia cara. Zawirowania polityczne nie ominą też rodziny Oleńki. W co wplątało się rodzeństwo Oleńki i jakie to będzie miało konsekwencje dla rodziny, to już musisz sprawdzić sam/a.
Na przykładzie rodu szlacheckiego Ostojańskich, który mieszkał nie daleko od Wilna, zostały opisane zawirowania społeczne i polityczne. W przede dniu I wojny światowej na kresach wschodnich wrze. W tym wielokulturowym regionie nikt nie jest pewien co spotka go jutro. Dynamika wydarzeń politycznych zaskakuje ludność. W obliczu zagrożenia wybuchem wojny, dochodzi do powołania mężczyzn do wojska carskiego, pruskiego, austriackiego - w zależności w którym zaborze ktoś mieszka. W dodatku zaczynają powstawać pierwsze oddziały wojskowe pod wodzą Piłsudskiego. I tak oto w tej wojnie przeciwko Polakowi stanie Polak, ponieważ Polacy będą pod przymusem wcielani do armii zaborców. I w tych dramatycznych okolicznościach musi odnaleźć się ludność cywilna. Ludzie będą zmuszeni zmierzyć się z głodem, strachem i śmiercią, która może nadejść z rąk wroga.
Pani Wioletta idealnie połączyła tło historyczne z obyczajowym. Powieść wciąga od pierwszych stron, przy okazji można poznać trochę historii naszego kraju. Patriotyzm, szerzenie polskości wśród szlachty oraz chłopów, pielęgnowanie tradycji polskich to sens życia Ostojańskich. Fakty historyczne są przekazywane w sposób przystępny, dzięki temu czytelnik, który nie przepada za historią nie czuje się nimi przytłoczony. Ja dowiedziałam się wielu cennych informacji, o których wcześniej nie wiedziałam.
Bardzo polubiłam Oleńkę, która z panienki otoczonej opieką przez kochających rodziców, żyjącej beztrosko, musiała z dnia na dzień stać się kobietą, która będzie walczyć o przetrwanie. Bardzo podobała mi się postawa Oleńki, która mimo przeciwności losu starała się być dobrą osobą. Każde doświadczenie uczyło ją, że aby przeżyć musi sama się o wszystko zatroszczyć. A miała dziewczyna masę problemów, z którymi nie jeden z nas nie poradziłby sobie.
Mieszane uczucia miałam co do Ignacego, kowala zatrudnionego we dworze Ostojańskich. Mężczyzna miał dwoistą naturę. Z jednej strony pracowity, zaradny, a z drugiej strony gwałtowny, działający pod wpływem emocji. Nie potrafiłam wyczuć jego intencji oraz jak zachowa się wobec Oleńki.
Polecam tobie "Oleńkę. Panienkę z Białego Dworu", gdzie miłość przeplata się z zazdrością, radość z tęsknotą, prostolinijność z intrygą, prawdomówność z kłamstwem. Będziesz szukać odpowiedzi na pytania: Kto jest przyjacielem, a kto wrogiem? Komu można zaufać? Czy można podnieść się po tragedii i chcieć dalej żyć?
To tutaj znajdziesz emocje, które nie pozwolą ci odłożyć książkę na później, zanim nie przeczytasz zakończenia. A ono pozostawi cię z mnóstwem pytań i burzą emocjonalną, która będzie w tobie jeszcze długo trwać. Myśli będą się kłębić, szukając odpowiedzi, które znajdziesz w drugim tomie.
Dziękuję za książkę Wydawnictwu Prószyński i s-ka.
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tą książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią,
może Was moja opinia do tego skłoni.
Czekam na Wasze komentarze.
tytuł: Oleńka. Panienka z Białego Dworu t.1
seria: Wiek miłości. Wiek nienawiści
autor: Wioletta Sawicka
wydawnictwo: Prószyński i s-ka
data wydania: 14 stycznia 2020
ilość stron: 368
Kupiłam "Oleńkę...", bo bardzo lubię powieści tej autorki. Zacznę czytać, gdy zdobędę "Frankę...".
OdpowiedzUsuń